Professor Patrice Perreault van de Faculteit Wetenschappen en zijn vrouw Marisol waren steun en toeverlaat voor de Spaanse Amaya toen die Puerto Rico omruilde voor een job aan UAntwerpen. “Als expats beseffen we heel goed hoe belangrijk die hulp in het begin is”, zegt Patrice.
Dat een nieuwe start in Vlaanderen niet altijd over rozen gaat, ondervonden de Canadese Patrice en zijn Mexicaanse vrouw Marisol aan de lijve toen ze in 2016 hun intrek namen in Gent. “Ik ben toen een jaar aan de slag geweest als postdoc aan de Universiteit Gent. We dachten dat we snel een huurappartement zouden vinden, maar in de praktijk bleek dat allemaal erg omslachtig. Daardoor hebben we in totaal vier weken in vier verschillende Airbnb’s verbleven. Niet handig met kleine kinderen. En het kostte ons een rib uit ons lijf.”
“Natuurlijk kunnen de meeste mensen zich geen hele dagen vrijmaken zoals mijn vrouw vorig jaar, maar ook als je een nieuwkomer kan voort helpen met tips en praktische informatie, is dat al veel waard.”
Patrice Perreault
In 2019 keerden ze terug naar België nadat Patrice een positie was aangeboden aan UAntwerpen. Intussen hebben ze het hier uitstekend naar hun zin. Een huis in Antwerpen, leuke vrienden, fijne scholen voor hun twee zonen: alles loopt goed. Afgelopen zomer kregen ze van Erika Leunens van International Staff Office de vraag om Amaya, die startte op het Decanaat Geneeskunde en Gezondheidswetenschappen, wegwijs te maken in Antwerpen. Dat deden ze zonder aarzelen. “Correctie: mijn vrouw deed dat zonder aarzelen”, lacht Patrice. “Zij had in die periode geen werk en vond het heel fijn om Amaya onder haar vleugels te nemen. Mensen helpen zit haar in het bloed: ze is zo opgevoed en doet hier in België ook vrijwilligerswerk. Dat ze net als Amaya Spaanstalig is, was natuurlijk een voordeel.”
Zonen werden vrienden
Om Amaya eenzelfde financiële kater te besparen als zij hadden opgelopen, boden ze haar die eerste periode hun logeerkamer aan. Hun jongste zoon van zes bleek het uitstekend te kunnen vinden met Amaya’s zoon, die een paar jaar ouder is. En ook Marisol en Amaya werden vriendinnen. “Die twee zijn hele dagen samen op pad geweest. Naar de kringloopwinkel, naar Ikea, op appartementenjacht … Marisol hielp haar tweedehandsfietsen te kopen en leidde haar rond in Antwerpen. Zelf paste ik af en toe op haar zoon, zodat die niet altijd mee moest.”
Twee weken later verhuisde Amaya naar een huurappartement. Ze was het koppel enorm dankbaar voor de geboden hulp. “Marisol and Patrice gaven ons die eerste dagen een warm welkom en waren zo lief ons in tijden van corona onderdak te geven”, blikt Amaya vandaag terug. “Nog voor mijn vertrek had ik al contact met Marisol. Ze maakte de verhuizing een stuk aangenamer en de hele ervaring minder ingrijpend voor mijn zoon en mezelf.”
Taalbarrière
Voor Patrice is het allemaal erg herkenbaar. Ook hij werd enkele jaren geleden met heel wat praktische beslommeringen geconfronteerd en was toen heel blij met de hulp van Erika Leunens en het International Staff Office. “Zo heeft Erika onze kinderen kunnen inschrijven in de school van onze keuze. Alleen al omwille van de taalbarrière hadden we dat zelf moeilijk kunnen bolwerken, want alle communicatie verliep in het Nederlands. Hetzelfde verhaal als we een verzekering wilden afsluiten. Ook tips voor hoe je op een betaalbare manier aan spullen geraakt, zijn onmisbaar. Als buitenlander moet je immers helemaal van nul beginnen: dat dreigt al gauw een fortuin te kosten.”
Ondersteuning van een persoonlijke internationale gids kan hij alleen maar toejuichen. “Natuurlijk kunnen de meeste mensen zich geen hele dagen vrijmaken zoals mijn vrouw vorig jaar, maar ook als je een nieuwkomer kan voort helpen met tips en praktische informatie, is dat al veel waard. Wij zijn alleszins graag bereid om opnieuw hulp te bieden.”
Ken jij internationale ZAP-medewerkers die het zien zitten om een buitenlandse ZAP-nieuwkomer aan UAntwerpen op weg te helpen? Laat hen zich dan zeker aanmelden.