Het staat buiten kijf dat het voor de cultuursector twee zware jaren zijn geweest. Vorig jaar, na de eerste lockdown, onderzocht het Kenniscentrum Cultuurmanagement & Cultuurbeleid UAntwerpen samen met het Kenniscentrum Cultuur- en Mediaparticipatie van de UGent, en Publiq, hoe regelmatige cultuurparticipanten cultuur in coronatijden beleefden. Dit jaar hebben ze opnieuw een grote bevraging opgezet om de evolutie in kaart te brengen en vooruit te blikken.
Vorig jaar namen 13,000 mensen deel aan de online bevraging. In deze tweede ronde deden 6,000 mensen mee, waarvan 2,000 nieuwe en 4,000 bestaande participanten. Prof. Dr. Annick Schramme en Nathalie Verboven lichten de resultaten toe.
“Vanuit de UAntwerpen namen we ook in deze tweede ronde vooral het kwalitatieve luik op ons, om de verhalen achter de cijfers te leren kennen. De focusgroepen bestonden meer specifiek uit eerdere deelnemers, jongeren, gezinnen en mensen boven 26 jaar die voor corona nooit echt actief aan cultuur hadden geparticipeerd.”
“Ten opzichte van vorig jaar kwamen enkele belangrijke verschillen naar voor, en we zien dat de ervaringen van de deelnemers deze keer meer verdeeld zijn.”
De resultaten
-
-
- Er is een grote nood om terug fysiek deel te nemen aan cultuur. Tijdens de eerste lockdown werd er nog meer online geparticipeerd. Intussen zijn mensen ‘schermmoe’, en is het aanbod te groot geworden. Vorig jaar was het positief dat je voorstellingen kon volgen in Parijs, London, etc. Nu ervaren sommigen dat als een vorm van druk omdat ze nooit alles kunnen zien. Anderzijds zien we ook een bijna even grote groep die tijdens de eerste lockdown vooral meer buitenactiviteiten heeft gedaan, maar door het aanhouden van de crisis, toch het online aanbod heeft ontdekt.
- Een digitaal aanbod mag blijven bestaan voor groepen die anders niet of moeilijker aan cultuur kunnen participeren. Denk vb. aan mensen die door ziekte verhinderd zijn om naar de zalen te gaan. Toch wil de meerderheid van de respondenten zo snel mogelijk terug naar de real deal. De online beleving is in de perceptie soms te veel voorgekauwd en mensen willen de vrijheid terug om te kijken naar wat ze willen.
- Bovendien worden online events wel positiever beoordeeld als deze bewust gecreëerd zijn voor digitale beleving. Zo werd bijvoorbeeld een voorstelling van Skagen aangehaald die op Whatsapp plaatsvond en was er ook veel appreciatie voor de uitvoering van Bovary door de KVS.
- In de perceptie van de ouders, was de eerste lockdown bijzonder zwaar voor kinderen omdat de scholen toe waren. De tweede lockdown daarentegen woog zwaarder voor ouders, zij hadden nood aan cultuur en afleiding.
- Podcasts hebben een grote groei gekend. Mensen luisterden vooral om eenzaamheid tegen te gaan. Die podcasts hebben vele mensen dan ook weer aangezet om meer te gaan lezen.
- Over het algemeen zagen we een boost in de amateurkunsten voor individuele creatieve hobby’s zoals schilderen, schrijven, etc. Groepsactiviteiten zoals amateurtheater en koorzang daarentegen, bleken veel moeilijker, Ook al konden mensen op een bepaald moment weer samen komen om te repeteren, toch was er die angst om niet in lijn te zijn met de huidige –vaak onduidelijke- regels.
-
Om samen te vatten, mensen willen post-corona terug gaan naar cultuur. Anderzijds zijn er veel actieve participanten voor wie de agenda ook niet meer helemaal vol hoeft te zitten. Zij hebben verstilling ontdekt.
Meer weten?
-
-
- Herbekijk de webinar over de bekendmaking van de resultaten van Publiq
- Bekijk alle projecten en onderzoeken op de UAntwerpen website
-