Poëzie in tijden van corona

Het zijn vreemde tijden voor iedereen. Enkele collega’s kropen in hun pen en schreven een gedicht om even bij stil te staan. Te beginnen met onze campusdichter Noor Intisar. 

Noor Intisar

“stay inside, keep to yourselves,
only go outside if necessary. 
even when you are not at risk, someone
close to you might be.

you have to adjust to these measures
until these difficult
times are over.”

|| *some people live
their whole lives 
in quarantine.||

*even after
the hard times
are over. 

Marianne De Voecht

Stilte rondom en toch,
het hoofd nog nooit zo luid.
Terwijl de gedachten golven van links naar rechts
gaat het hart op en neer.
Te snel, dan weer te traag.
Nooit volledig in de pas,
Van wat het vroeger was.
Ik kijk naar buiten
Een spiegel van de allesomvattende stilte.
Geen auto’s, geen mensen
en hun verhalen.
Deze spelen zich af verborgen achter gordijnen,
en achter maskers van wie we ooit waren.
Het afstand nemen als middel
Om weer dichter bij elkaar te komen.
De toekomst als verhoopte uitkomst.