Misschien leerde jij in de lessen geschiedenis dat onze geglobaliseerde wereld startte toen de Portugese ontdekkingsreiziger Vasco da Gama in het jaar 1498 India bereikte. Maar ook vóór de komst van de Europeanen was de Indische Oceaan het terrein van intense culturele, economische en politieke contacten vanuit verre hoeken van de wereld. (Tekst: Meia Walravens)
“Alleen weten we in verhouding minder over de tijd voor er Europeanen in India waren,” zegt Meia Walravens, doctoraatsonderzoekster aan het Centrum voor Politieke Geschiedenis. “Er gebeuren meer studies naar de periode van de ontdekkingsreizen en het daaropvolgende kolonialisme, waarvoor er bronnen in Europese talen beschikbaar zijn. Mijn onderzoek kijkt naar de periode vlak daarvoor, ongeveer tussen 1450 en 1490. Op dat moment bestuurden islamitische heersers grote delen van India. Zij onderhielden contacten met andere sultanaten van de Middellandse Zee tot Centraal-Azië.”
Verbanden
In welke talen de bronnen die Walravens gebruikt dan geschreven zijn? Perzisch en Arabisch, zo blijkt. “Perzisch was de voertaal van de elite en dus ook de taal voor het opstellen van diplomatieke brieven. Maar Arabisch was ook niet ongewoon, voornamelijk voor brieven naar Egypte”, legt Meia uit. “Ik heb tijdens mijn onderzoek bijgevolg veel tijd besteed aan vertalen, maar als arabist doe ik dat graag. Eens je het genre gewoon bent, gaat dat bovendien steeds makkelijker. Ook het zoeken naar bronnenmateriaal was spannend, omdat ik regelmatig op nieuwe dingen stootte. Vele gespecialiseerde bibliotheken hebben Arabische en Perzische manuscripten in hun collectie die amper of niet onderzocht zijn. Dat is zo in Aziatische landen, maar ook dichterbij, in Londen en Parijs bijvoorbeeld.”
Meia’s onderzoek legt verbanden tussen Indiase brieven en historische teksten die geschreven werden in uiteenlopende hoeken van de islamitische wereld, zoals in Mekka (Saoedi-Arabië), Shiraz (Iran) en Herat (Afghanistan). Meia: “Zo zijn bepaalde personen die de brieven vermelden onidentificeerbaar op basis van Indiase bronnen, maar komen zij wél voor in biografieën geschreven in het Arabische Schiereiland. Dat bleek een patroon te zijn: ik vond soms meer relevante bronnen buiten dan binnen India.”
Informatienetwerken
Walravens bekeek ook persoonlijke brieven van ambtsdragers naar familieleden en kennissen die ver weg woonden. “Die verhelderden bepaalde ideeën die terugkomen in de diplomatieke brieven. Eén van mijn conclusies is dan ook dat via zulke persoonlijke contacten politieke leiders vrij snel en eenvoudig essentiële informatie verwierven over wat er leefde aan andere hoven, duizenden kilometers verderop, en vervolgens de diplomatieke correspondentie daaraan aanpasten.”
“Ik denk dat het voor toekomstig onderzoek belangrijk is om dat internationale aspect voor ogen te blijven houden, ook wanneer het niet over diplomatie gaat. De laatmiddeleeuwse wereld was veel mobieler en meer geglobaliseerd dan we doorgaans denken.”
Contact
Meia Walravens: meiawalravens@gmail.com
"Relevant writings can be found far beyond India" Meia Walravens (Centre for Political History) examined how Islamic rulers in India engaged in diplomacy 550 years ago, just before the arrival of Europeans. Her thesis traces contacts with other sultanates from the Mediterranean to Central Asia, and how they relied on personal networks. She emphasises that the late-medieval world was more mobile and globalised than we often think.