De rubriek ‘De pluim’ is terug van weggeweest. En deze keer wordt er niet een collega, maar meteen een heel team in de bloemetjes gezet. Prorector Herman Van Goethem geeft de pluim aan de collega’s van het rectoraat.
Beste ’team rectoraat’
Bij het begin van dit nieuwe jaar kijk ik spinnend van tevredenheid terug op mijn acht jaar als rector. Het was een even fantastische als hectische periode! Pas nu besef ik goed hoe zwaar het te torsen gewicht wel was.
Professoren hebben de reputatie verstrooid te zijn, en wat dat betreft doe ik collega Gobelijn alle eer aan. Maar eigenlijk zijn wij niet ‘verstrooid’. Het probleem is integendeel de gerichte overconcentratie op bepaalde zaken, waardoor de rest ‘van de kar’ dreigt te vallen. Als rector wist ik me echter ondersteund door een werkvloer die me van nabij in de gaten hield en bijstond en die me, soms ook letterlijk, de goede richting uitstuurde.
Katrien Dickele en Joëlle Pletinckx, Sonja Apers, Dirk Beckers, Andrea Aerts… Ze waren onmisbaar, niet enkel vanuit de eigen expertise, maar ook door de ‘holistische’ aanpak. De hectische en overvolle agenda, de talloze e-mails en vragen… Maar evengoed de boekentas, de jas, de sleutels, met soms ook discrete signalen over aandachtspunten zoals het thuisfront of een slaaptekort. Met even grote dankbaarheid denk ik terug aan Herman Deumens en Viv Lefever, die mijn inloopperiode van nabij meemaakten. En dan was er ook het team van chauffeurs, Luk Ysenbaardt, Peter Rutter, Bart Fredrickx. In mijn eerste weken als rector besefte ik nog niet hoe cruciaal ook zij waren; ‘een chauffeur’, het leek me iets als een gouden koets. Heel vlug wist ik beter. Ook zij leerden overigens meteen bij: nog vòòr hij de voordeur toetrekt moet je aan de rector vragen of hij zijn sleutels op zak heeft!
Of mijn opvolger Herwig tot op dat niveau moet worden aangestuurd weet ik niet. Zeker is wel dat hij fantastische medewerkers ter beschikking heeft. Ik geef jullie dus een meer dan welverdiende pluim!
Vriendelijke groet
Herman Van Goethem
Prorector