In Oekraïne woedt de oorlog nog steeds. Om de getroffen bevolking te helpen starten veel mensen solidariteitsacties op. Eén van hen is masterstudent geneeskunde Khrystyna Smetaniak. Tot vier jaar geleden woonde ze zelf in Oekraïne, vandaag zamelt ze geld en spullen in met de organisatie ‘Essen helpt Oekraïne‘.
“Gisteren is een volle vrachtwagen richting Oekraïne vertrokken”, vertelt Khrystyna. De afgelopen dagen verzamelde ze, samen met haar vriend Kristof en een paar andere vrijwilligers, materiaal om naar de Oekraïense bevolking te sturen. Dat zijn verschillende spullen, gaande van batterijen tot krukken, pijnstillers en kompressen.
Als Oekraïense volgt Khrystyna de situatie op de voet. “Het is verschrikkelijk, Mijn familie en vrienden zitten daar allemaal. Ik volg het nieuws via livestreams en via Facebook.”
Omdat ze niet bij de pakken wilde blijven zitten, begonnen Khrystyna en haar vriend spullen te verzamelen. Wat begon als een klein initiatief, werd al snel een groot project dat al meer dan 36 000 euro opbracht.
Bellen met de lokale overheid
Maar wat is er nu echt nodig tijdens zo’n conflict? Waarmee kan je de bevolking echt helpen? Dat verandert regelmatig: op hun website houden Khrystyna en haar vriend bij waar op dat moment behoefte aan is. “Ik bel met de lokale overheid van de provincie Ivano-Frankvisk om te weten wat ze nodig hebben”, vertelt Khrystyna. “Uit die provincie kom ik zelf. Er zijn daar geen conflicten, maar er zijn wel veel andere Oekraïners naartoe gevlucht.”
De spullen die ze inzamelen gaan zowel naar gevluchte burgers als naar militairen. “Medisch materiaal hebben we altijd nodig”, zegt Khrystyna. “Maar het is niet zo simpel om bijvoorbeeld antibiotica over de grens te krijgen. Alles wat door de douane mag, brengen we naar daar.”
Geneeskunde studeren
Khrystyna is masterstudent geneeskunde aan de Universiteit Antwerpen. Ze verhuisde een paar jaar geleden naar België voor haar grote liefde Kristof, met wie ze intussen zeven jaar samen is. “We hadden eerst een langeafstandsrelatie, maar na een tijd moesten we toch kiezen om ergens samen te gaan wonen.” In België volgde Khrystyna een jaar lang een intensieve taalcursus Nederlands bij Linguapolis. “We woonden eerst bij de ouders van mijn vriend, en daar werd ik echt ondergedompeld in de Nederlandse taal”, vertelt ze. Het tweede jaar in België beviel Khrystyna van een dochter en bleef ze thuis om voor haar te zorgen.
Omdat ze in Oekraïne al afgestudeerd was als oogarts, kreeg ze een vrijstelling voor de bachelor geneeskunde in België. Vorig jaar begon ze aan de master, midden in de coronacrisis. “Dat had voor- en nadelen”, laat Khrystyna weten. “Het was handig dat ik niet veel naar de campus moest pendelen en zo meer bij mijn dochter kon zijn. Maar langs de andere kant was het zo ook wel moeilijker om in contact te komen met mijn medestudenten.”
Via een Messenger-groep waar enkele studenten in zaten, vond Khrystyna wel een paar vrienden die haar wilden helpen. “Ik stelde me voor als zij-instromer uit een ander land, en vroeg of iemand me hulp kon bieden. Een paar studenten hebben direct gereageerd. Zij helpen mij als er iets niet duidelijk is: aan Blackboard kon ik bijvoorbeeld echt niet uit.”
Het was ook even wennen aan het medisch academisch taalgebruik. “Ik moest in het begin veel vertalen om de teksten te begrijpen. Dat gaat nu allemaal veel beter.”
Ook jij kan helpen
Het project ‘Essen helpt Oekraïne’ kende al een groot succes, maar extra (medisch) materiaal blijft nodig. Daarom kan je nog steeds spullen binnenbrengen op verzamelpunten in onder andere Stabroek en Essen. Financiële bijdragen zijn ook welkom, daarmee wordt het transport en extra materiaal gekocht. Neem hiervoor een kijkje op de website.
De Universiteit Antwerpen richtte intussen ook een solidariteitsfonds op om Oekraïense universiteiten, studenten en docenten te steunen. Met een bijdrage help je hen onderdak en hulp te bieden.