Notice: Function _load_textdomain_just_in_time was called incorrectly. Translation loading for the lonely-sticky domain was triggered too early. This is usually an indicator for some code in the plugin or theme running too early. Translations should be loaded at the init action or later. Please see Debugging in WordPress for more information. (This message was added in version 6.7.0.) in /var/www/html/wp-includes/functions.php on line 6121
Warning: Cannot modify header information - headers already sent by (output started at /var/www/html/wp-includes/functions.php:6121) in /var/www/html/wp-includes/rest-api/class-wp-rest-server.php on line 1896
{"id":5550,"date":"2024-04-10T10:09:00","date_gmt":"2024-04-10T08:09:00","guid":{"rendered":"https:\/\/blog.uantwerpen.be\/collectief-geheugen\/?p=5550"},"modified":"2025-04-08T09:32:06","modified_gmt":"2025-04-08T07:32:06","slug":"severin-amelinckx","status":"publish","type":"post","link":"https:\/\/blog.uantwerpen.be\/collectief-geheugen\/severin-amelinckx\/","title":{"rendered":"Severin Amelinckx"},"content":{"rendered":"\n
1921-2007<\/strong><\/p>\n\n\n
\n<\/figure><\/div>\n\n\n
Em. prof. dr. S. Amelinckx werd op 30 oktober 1921 in Willebroek geboren en overleed op 22 februari 2007 in Antwerpen.<\/p>\n\n\n\n
Ondergetekende publiceerde een uitgebreide biografische nota over Severin Amelinckx in het Nationaal Biografisch Woordenboek, volume 25, col. 21-28, 2022. In dit portret zal voornamelijk ingegaan worden op de activiteiten die Amelinckx uitvoerde in het kader van de Universiteit Antwerpen.<\/p>\n\n\n\n
In de leer bij tweevoudig Nobelprijswinnaar<\/strong><\/p>\n\n\n\n
Amelinckx studeerde na zijn middelbare studies aan het Koninklijk Atheneum te Berchem aan de Rijksuniversiteit te Gent. Hier behaalde hij achtereenvolgens de diploma\u2019s van licentiaat in de wiskunde en in de natuurkunde. In 1948 werd hij wetenschappelijk medewerker van professor Willy Dekeyser aan het Laboratorium voor Kristalkunde en Fysica van de Vaste stof. Hij behaalde in 1952 zijn doctoraat in de natuurkunde. Vervolgens werd hij geaggregeerde voor het hoger onderwijs in 1955. Hierna vervolmaakte Amelinckx zich door studieverblijven in Groningen, Londen, Oxford en in Illinois (VS), bij de tweevoudige Nobelprijswinnaar natuurkunde, professor J. Bardeen. In 1958 werd hij benoemd als docent aan de Rijksuniversiteit te Gent o.a. voor de bijzondere methodiek voor de studenten van aggregatie middelbaar onderwijs in de natuurkunde. In 1959 werd Amelinckx departementshoofd van de afdeling Vaste Stof en Materiaalkunde van het Studiecentrum voor Kernenergie (SCK) te Mol. In 1975 werd hij er benoemd tot directeur-generaal.<\/p>\n\n\n\n
Pionier van het RUCA<\/strong><\/p>\n\n\n\n
Bij de start van het Rijksuniversitair Centrum te Antwerpen (RUCA) in 1965 werd Amelinckx op 7 september benoemd als een van de drie eerste professoren samen met F. Alderweireldt en F. Evens. Amelinckx werd echter benoemd als buitengewoon hoogleraar, waardoor hij zijn hoofdfunctie in Mol kon behouden. Samen met rector Lucien Massart stelde hij de eerste programma\u2019s op voor de kandidaturen. Rector Massart bedankte hem hiervoor openlijk in de Raad van Beheer. Het was dan ook geen sinecure, aangezien de volledige Raad van Beheer al op 7 oktober in de Koningin Elisabethzaal van de Koninklijke Maatschappij voor Dierkunde te Antwerpen werd voorgesteld. Amelinckx maakte vanaf de start tot in september 1969 deel uit van de Raad van Beheer. Al op 11 oktober 1965 werden de cursussen gestart. Rector Massart, die op 27 april 1965 aangesteld werd als rector, had in moeilijke omstandigheden met een enorm doorzettingsvermogen een prestatie geleverd die velen voor onmogelijk hadden gehouden.<\/p>\n\n\n\n
In december 1966 werd tussen het RUCA en het SCK een associatieakkoord gesloten. Hierdoor kwamen de onderzoekslaboratoria en het instrumentarium van het SCK ter beschikking van het wetenschappelijk personeel van het RUCA.<\/p>\n\n\n\n
Grondlegger van EMAT en een neus voor talent<\/strong><\/p>\n\n\n\n
Amelinckx was bezeten met de drang om het allerkleinste te zien. Hij werkte in Gent met een lichtmicroscoop met een oplossend vermogen van 0,2 micrometer. Aan het SCK introduceerde hij de eerste elektronenmicroscoop met een oplossend vermogen van 0,2 nanometer. Aan het RUCA legde Amelinckx de basis van het Centrum voor Elektronenmicroscopie en voor Materiaalonderzoek (EMAT). Het oplossend vermogen werd teruggebracht tot onder de magische grens van 0,1 nanometer, hierdoor werd het mogelijk de atomaire structuur van het materiaal werkelijk te zien. Door gebruik te maken van micro-analytische technieken werd het mogelijk elementanalyses uit te voeren. Deze technieken maakte het mogelijk om informatie te verkrijgen van de precieze chemische samenstelling en de lokale structuur van het materiaal van het onderzoek (zoals kristalstructuren). Het EMAT behoorde op Europese schaal tot de toplaboratoria in het microscopisch onderzoek van materialen. Het EMAT was de voorloper van het in 1991 aan het RUCA opgerichte Visielaboratorium, dat in het biomedisch onderzoek grondig onderzoek toelaat.<\/p>\n\n\n\n
Na de oprichting van de Universitaire Instelling Antwerpen (UIA) in 1972 gaf Amelinckx lessen in de licenties natuurkunde.<\/p>\n\n\n\n
Het onderzoek van Amelinckx is weergegeven in meer dan 1000 publicaties. Dit was ook mogelijk dankzij zijn zeer getalenteerde medewerkers zoals D. Van Dyck, G. Van Tendeloo en J. van Landuyt. In 1988 werd zijn emeritaat gevierd, maar na zijn emeritaat bleef Amelinckx actief. Hij schreef hierover in 2002: \u201cWetenschap bijt, het is als een virus. Als je eenmaal gebeten bent, blijft het wetenschappelijk virus in je bloed aanwezig. Ik heb als wetenschapper nooit de indruk gehad dat ik gewerkt heb, ik heb me alleen maar geamuseerd.\u201d<\/p>\n\n\n
\n<\/figure><\/div>\n\n\n
Internationale reputatie<\/strong><\/p>\n\n\n\n
Amelinckx was lid van talrijke wetenschappelijke genootschappen, zo was hij lid van verschillende binnenlandse en buitenlandse academi\u00ebn. Hij was redactielid van enorm veel wetenschappelijke tijdschriften. Hij kreeg talrijke eervolle onderwijsopdrachten, zoals de Francqui-leerstoel aan de rijksuniversiteit te Luik (1964-1966) en in 1971 aan de Universit\u00e9 Catholique de Louvain. Hij werd gastprofessor in verschillende Europese en Amerikaanse universiteiten. Hijzelf organiseerde in Mol zeer veel zomerscholen. Voor de periode 1976-1980 ontving hij de vijfjaarlijkse excellentieprijs De Leeuw-<\/em> Damry- Boulart<\/em>-prijs van het NFWO, dit is de hoogste wetenschappelijke prijs in Belgi\u00eb.<\/p>\n\n\n\n
Wat zijn onderwijs betreft: zijn voormalige studenten en collega\u2019s getuigen unaniem dat zijn lessen helder waren, begrijpelijk en een genot om ze te mogen bijwonen.<\/p>\n\n\n\n
De enige negatieve klank valt te horen bij zijn medewerkers zowel in het RUCA als het SCK. Amelinckx nam veel te veel hooi op zijn vork, waardoor hij heel wat zaken verwaarloosde, wat hem vooral aan het SCK kwalijk werd genomen.<\/p>\n\n\n\n
em. prof. dr. Hendrik Deelstra, FFBD, UAntwerpen 10 april 2024<\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"
![\"\"](\"https:\/\/blog.uantwerpen.be\/collectief-geheugen\/wp-content\/uploads\/2024\/04\/Amelinckx_Seeveringroot-scaled.jpg\")
<\/figure><\/div>\n\n\n![\"\"](\"https:\/\/blog.uantwerpen.be\/collectief-geheugen\/wp-content\/uploads\/2024\/11\/15834_Amelinckx_1.jpg\")
<\/figure><\/div>\n\n\n