Tekst: Kim De Boeck
Referentie: Bibliotheek van het Ruusbroecgenootschap, Fonds administratie, Doos 29, nr. 6
Het Ruusbroecgenootschap werd gesticht in 1925 door vier leden van de jezuïetenorde nadat ze hun studie Germanistiek aan de universiteit van Leuven hadden afgerond. Het doel was onderzoek te doen naar de geschiedenis van de spiritualiteit in de Nederlanden vanaf de middeleeuwen. Door het vele materiaal dat de onderzoekers door de jaren heen verzamelden, werden ze gedwongen meermaals te verhuizen. De vleugel in het Onze-Lieve-Vrouwecollege op de Frankrijklei werd al snel te klein. Het genootschap moest uitwijken naar de Rubenslei 15 in 1931. Ook daar barstte de snelgroeiende collectie uit haar voegen en in 1937 drong een nieuwe verhuis zich op. Het genootschap betrok een pand in de Prinsstraat 17 dat later bekend zou worden als het ‘Ruusbroec-Huis’.
In 1952 kon er dankzij de financiële steun uit de nalatenschap van de Antwerpse industrieel Lieven Gevaert een aanpalend pand – een oude koffiebranderij – worden aangekocht. Deze bevond zich op de Grote Kauwenberg 32. De branderij werden omgebouwd tot een modern boekenmagazijn waar in 1954 meer dan 50.000 boeken een onderkomen vonden. Een nieuwe en beter toegankelijke bibliotheek en leeszaal zorgden ervoor dat wetenschappelijk onderzoek in comfortabelere omstandigheden kon gebeuren.
Vandaag herbergt de bibliotheek niet alleen een grote collectie boeken en tijdschriften, ze bezit ook een indrukwekkende collectie prenten. Het Ruusbroecgenootschap is uitgegroeid tot een interdisciplinair onderzoekscentrum voor de wetenschappelijke studie van de geschiedenis van de spiritualiteit in de Nederlanden met een sterke internationale reputatie.
